Pobierz w PDF
Niedziela Niewiast Niosących Wonności
– Żen Mironosic
Ew. wg św. Marka 15,42-16,8
Христoсъ Воскрeсе ! Воистинну Воскрeсе !
Chrystus Zmartwychwstał ! Prawdziwie Zmartwychwstał !
Ikona Niewiast Niosących Wonności, w cerkiewnosłowiańskim tzw. Żen Mironosic, może być traktowana jako ikona paschalna, albo też jako specjalna dla trzeciej niedzieli Paschy, gdyż to właśnie nim jest poświęcony ów dzień, o czym więcej tutaj. Ich pójście na grób bywa też motywem freskowym.
Ten typ ikonograficzny ma różne wersje. Pierwsza, to przedstawienie samych owych kobiet, zazwyczaj podpisanych, z flakonami tytułowych wonności. Ten wariant ikonograficzny jest dosyć rzadki.
We wszystkich pozostałych wersjach widzimy owe kobiety, z flakonami, z twarzami odchylonymi w zdziwieniu i przestrachu, jednak centralne miejsce zajmuje anioł siedzący na kamieniu odwalonym od grobu wykutego w pieczarze. Anioł zazwyczaj wskazuje ręką na to, że jest pusty – Ciała umęczonego i pogrzebanego Jezusa nie ma, są tylko chusty, w które zostało zawinięte po zdjęciu z Krzyża. Niekiedy anioł trzyma w ręku długi kij – narzędzie heroldów do ogłoszenia czegoś ważnego. A cóż może być ważniejszego od słów: Wy się nie bójcie! Gdyż wiem, że szukacie Jezusa Ukrzyżowanego. Nie ma Go tu, bo zmartwychwstał, jak powiedział. Chodźcie, zobaczcie miejsce, gdzie leżał. A idźcie szybko i powiedzcie Jego uczniom: Powstał z martwych i oto udaje się przed wami do Galilei. (Mt 28, 5-7) ?…
Wśród tych kobiet często dostrzegamy Bogurodzicę – łatwo Ją rozróżnić od reszty, gdyż na jej szatach są trzy gwiazdy: na głowie i ramionach, co oznacza, że była Dziewicą przed zrodzeniem Chrystusa, w trakcie rodzenia, jak i zachowała dziewictwo po nim.
Czasem w tle widać budynki – Jerozolimę, gdzie i wokół której wydarzyły się wszystkie zbawcze wydarzenia Wielkiego Tygodnia, właściwie od Soboty Wskrzeszenia Łazarza i Niedzieli Palmowej poczynając. Tygodnia, który zmienił bieg historii oraz skierował ludzki pochód już nie ku śmierci i Otchłani, lecz Życiu i Królestwu Niebieskiemu, Nowej Jerozolimie.
Niekiedy przy grobie zauważamy straż, którą Piłat na prośbę Żydów obsadził grób, i która przy Zmartwychwstaniu Chrystusa padła na ziemię.
W różnych wersjach – łącznie z tą pierwszą, rzadką – może być przedstawione spotkanie mironosic spotkanie ze Zmartwychwstałym Chrystusem albo rozmowa św. Marii Magdaleny z Nim, aczkolwiek to drugie bywa osobnym wariantem ikonograficznym.
Na koniec warto przypomnieć, dlaczego kobiety poszły na grób Chrystusa pierwszego dnia tygodnia, po szabacie. Otóż, Chrystus umarł i został zdjęty z Krzyża popołudniu w Wielki Piątek, kiedy trwała Pascha żydowska, i był to dzień przed szabatem, kiedy Żydów obowiazuje wiele obostrzeń religijnych. Samo Ciało Chrystusa wyprosili Józef i Nikodem u Piłata dopiero wieczorem, ze strachu przed rozjuszonym tłumem.
A dzień liturgiczny, tak jak w Cerkwi prawosławnej, poza Wielkim Tygodnie, zaczyna się od wieczora. Więc już trwał szabat, i to Wielki Szabat – bo taki jest w okresie żydowskiego święta Pesach (Paschy). I prawo żydowskie na grzebanie zmarłego zezwala zawsze, bo to dobry uczynek, ale nie można było dopełnić formalności, tj. Ciała Pana, więc tylko owinięto je w płótno z wonnościami. Oczywiście, taka była Wola Boża, bo inaczej kto by pognał do grobu w niedzielę rano?… Jasne, Chrystus mówił, że zmartwychwstanie trzeciego dnia, ale uczniowie płci męskiej byli przerażeni. To kobiety – uczennice Jezusa – stały do końca przy Krzyżu, i zobaczyły, gdzie pochowano Mistrza. Zatem znały drogę, kierowane miłością i gorliwością pobiegły do grobu, kiedy tylko szabat się skończył; tak im zależało, że dopiero w drodze się zaczęły zastanawiać, kto im odwali kamień od grobu… Czyli, ostatnie przy Krzyżu i pogrzebie, pierwsze przy pustym grobie i Zmartwychwstaniu. Dlaczego tak? Bo Ewa pierwsza skosztowała zakazany owoc śmierci, więc i pierwsza powinna dowiedzieć się o ponownej możliwości skosztowania owocu Życia. Zostały też tak oto wynagrodzone za swą miłość i wierność wobec Wcielonego Boga.
➡ Trzecia Niedziela Paschy poświęcona jest pierwszym świadkom Zmartwychwstania Chrystusa – czyli niewiastom, które zaniosły wonności do grobu Swego Pana, by dopełnić obrzęd pogrzebu, poczyniony wcześniej naprędce ze względu na szabat i (żydowskie) święto Paschy. To one przekazały wieść o pustym grobie Apostołom. Tak ważna rola w Historii Zbawienia… Nic więc dziwnego, że ta niedziela nosi miano „Prawosławnego Dnia Kobiet”. Ósmy marca jest bardziej komunistyczny, by wyprzeć dzisiejszy dzień i szczególną rolę kobiety (doświadczyć Zmartwychwstania i Je głosić), a także by zaburzyć Wielki Post, który ósmego marca jest prawie zawsze.
Prawosławny Dzień Kobiet to jednak także pamięć o mężczyznach, dzięki którym pogrzeb jakkolwiek zgodny z obyczajem w wielkopiątkowy wieczór mógł się odbyć: mianowicie, Józef z Arymatei i Nikodem.
Znamy tylko niektóre imiona z kobiet, które o świcie w Pierwszy Dzień Tygodnia poszły kierowane miłością i pragnieniem zachowania tradycji do grobu Zbawiciela, nie bojąc się prześladowań – bo przecież uczniowie płci męskiej zamknęli się z obawy przed Żydami w Wieczerniku na cztery spusty, dwóch innych zrezygnowanych postanowiło iść do Emmaus, a Judasz zdradził i się powiesił. Cytując tu za synaksarionem tej niedzieli:
“Niewiast z wonnościami było dużo, ale ewangeliści wymieniają jedynie najwybitniejsze, a inne przemilczają. Pierwszą wśród nich była Maria Magdalena, z której Chrystus wypędził siedem biesów. Tradycja podaje, że przybywszy do Rzymu po Wniebowstąpieniu Chrystusa, głosiła Chrystusa cesarzowi Tyberiuszowi, a Piłata z arcykapłanami oddała śmierci. Po pewnym czasie zmarła w Efezie i została pogrzebana przez Jana Teologa. Cesarz Leon Filozof przeniósł jej ciało do Konstantynopola. Druga to Salome, córka Józefa Oblubieńca, która za męża miała Zebedeusza. To ona urodziła Jana Ewangelistę i Jakuba. Józef miał bowiem czworo dzieci: Jakuba, zwanego w Ewangelii „Mniejszym”, Jozesa, Szymona, Judę i trzy córki: Esterę, Tamar i Salome, żonę Zebedeusza. Dlatego też, gdy słyszysz w Ewangelii o Marii, Matce Jakuba Mniejszego i Jozesa, to wiedz, że chodzi o Bogurodzicę, bowiem Bogurodzica była uważana za matkę dzieci Józefa. Wynika z tego, że Jan Ewangelista był krewnym Jezusa jako syn Jego siostry. Trzecią z niewiast niosących wonności była Joanna, żona Chuzy, który był zaufanym człowiekiem i zarządcą dóbr króla Heroda. Czwarta i piąta to Maria i Marta, siostry Łazarza, szósta to Maria, żona Kleofasa, i siódma Zuzanna. Było też wiele innych, jak opowiada święty Łukasz, gdy mówi: „i wiele innych, które służyły im usługiwały ze swego mienia” – autorka tekstu: Dominika Kowačević
O g ł o s z e n i a p a r a f i a l n e :
- 26 maja – (niedziela) – godz. 9:00 św. Liturgia
- 29 maja – ( środa) godz. 18:00 – Akafist Woskresieniju Chrystowu
- 30 maja (czwartek) – godz. 18:00 Wsienoszcznoje Bdienije – wieczorne nabożeństwo przed świętem św. Jana Kormiańskiego
- 31 maja (piatek) – św. Jana Kormiańskiego – godz. 9:00 – Akafist z poświęceniem leków, chleba, oleju, ziół – godz. 10:00 św. Liturgia + święcenie wody.
PO NABOŻEŃSTWIE ZAPRASZMY WSZYSTKICH DO SALI PARAFIALNEJ NA SKROMNY ŚWIĄTECZNY POCZĘSTUNEK.
W tym dniu przyjadą do nas 2 autokary pielgrzymów
z Bielska Podl. i Hajnówki.
- 2 czerwiec – (niedziela) – godz. 9:00 św. Liturgia– Obchody wsi Boratyniec Ruski
- 5 czerwiec (środa) – godz. 18:00 – Akafist Woskresieniju Chrystowu
- 9 czerwiec – (niedziela) – godz. 9:00 św. Liturgia – Obchody miejscowości Siemiatycze Stacja i Olendry
- 12 czerwiec (środa) – Oddanie Święta Paschy
– godz. 18:00 Akafist Woskresieniju Chrystowu przed Płaszczanicą na środku Cerkwi
- 13 czerwiec (czwartek) – Wniebowstapienie Pańskie
– Wozniesienije Hospodnie – godz. 9:00 św. Liturgia
- 16 czerwiec (niedziela) – godz. 9:00 – św. Liturgia – Obchody wsi Szerszenie
- 22 czerwiec (sobota) – TROICKA POMINALNA SOBOTA – WSPOMNIENIE ZMARŁYCH –przynosimy ZAPISKI za zmarłych– za Upokoj – 9:00 św. Liturgia + Panichida na którą przynosimy: chleb, mąkę, olej.
– godz. 18:00 Wienoszcznoje Bdienije przed świętem św. Trójcy. - 23 czerwiec – Święto św.Trójcy – Zielone Święta–Pięćdziesiątnica – Zesłanie św. Ducha na Apostołów. – godz.9:00 św. Liturgia + Wieczernia z modlitwani na stanie na kolanach. Obchody wsi Anusin.
- 30 czerwiec (niedziela) – godz. 9:00 – św. Liturgia- Święto Ikony M.B. Izbawlenije ot bied strażduszczych – Wybawienie z powodu nieszczęść cierpiących.
– godz. 9:00 – Akafist z poświęceniem leków, chleba, oleju, ziół – godz. 9:30 św. Liturgia + święcenie wody.
PO NABOŻEŃSTWIE ZAPRASZMY WSZYSTKICH DO SALI PARAFIALNEJ NA SKROMNY ŚWIĄTECZNY POCZĘSTUNEK.
➡1-12 lipiec –POST APOSTOLSKI