Początek postu Bożonarodzeniowego, Filipowego.

Jest to pierwszy w roku liturgicznym post wielodniowy. Trwa 40 dni. Jego celem jest duchowe przygotowanie się do jednego z najważniejszych chrześcijańskich świąt – Wcielenia Boga.

Post to ustanowiony przez Cerkiew okres wstrzemięźliwości. Celem postu jest wzmożona troska o zbawienie duszy i oczyszczenie z grzechów. Cielesny post polega na powstrzymaniu się od obfitych, głównie mięsnych posiłków oraz na dobrowolnym wyrzeczeniu się wszelkiego łakomstwa. Nieodłączny od cielesnego – duchowy post jest okresem wzmożonej pobożności, walki z grzechem i duchowego doskonalenia się.

Sens postu w Kościele prawosławnym polega na pozbyciu się zła, powściągnięciu języka, ukróceniu zapalczywości, stłumieniu grzesznych żądz, zaniechania oszczerstwa, kłamstwa i krzywoprzysięstwa. Cerkiew wzywa wiernych: poszcząc cieleśnie, pośćmy i duchowo… wyzbądźmy się wszelkiej nieprawdy, dajmy chleba głodnym i udzielmy schronienia bezdomnym i biednym.

W czasie postu warto zastanowić się nad swoją codziennością, odnaleźć w niej miejsca błądzenia i starać się powrócić na właściwą ścieżkę. To doskonały czas, aby popracować nad swoim życiem duchowym, wiedzą religijną, znajomością Pisma Świętego, to czas wzmożonej modlitwy, uczestnictwa w sakramentach i nabożeństwach. To wreszcie czas pracy nad relacją – relacją z samym sobą i uczciwością wobec siebie, a także relacjami z innymi ludźmi – w najbliższej rodzinie, z sąsiadami, współpracownikami, znajomymi i nieprzyjaciółmi. Warto wykorzystać ten czas, by choć w jednej dziedzinie osiągnąć poprawę. By wzmocnić swoje trwanie na tym świecie. I choć podobno człowiek najwięcej uczy się na swoich upadkach, warto choć jedną sprawę w tym poście wygrać.

Post filipowy ustanowiony został już w starożytności chrześcijańskiej. W 1166 r. sobór w Konstantynopolu ustalił stałą datę rozpoczęcia i zakończenia tego postu, którego czas trwania dotychczas nie był jednakowy. Obostrzenie postu zalecane jest na 5 dni przed świętem Bożego Narodzenia. W wigilię święta, zwaną soczelnikiem istnieje pobożny zwyczaj powstrzymania się od posiłków aż do wieczerzy wigilijnej. Określenie „post filipowy” pochodzi od Apostoła Filipa, któremu poświęcony jest dzień poprzedzający post (14 listopada).

Post znany i praktykowany był już w Starym Testamencie. Zakon Mojżeszowy ustanowił post w „wielki dzień oczyszczenia” (Księga Kapłańska 16,29; Księga Liczb 29,7). W okresach kataklizmów i nieszczęść ogłaszane były kilkudniowe posty, w trakcie których lud powstrzymywał się od pokarmów, w zgrzebnych szatach i z głowami posypanymi popiołem prosił Boga o pomoc i miłosierdzie (Księga Sędziów 20,28; 1 Księga Królewska 7,6: 14, 24: 2 Księga Królewska 12,16) W okresie niewoli babilońskiej Żydzi przestrzegali 4 rodzajów postów.

W Nowym Testamencie Jezus Chrystus oraz apostołowie własnym przykładem potwierdzili wagę i celowość postów (Ewangelia wg św. Łukasza 5,34; 2 Lista do Koryntian. 6, 5; 11, 27; Ewangelia wg św. Mateusza; 4,2; 6,16; 17, 21; Dzieje Apostolskie 13,2). Liczba postów i czas ich trwania nie był stały.                                                                              za www.cerkiew.pl