Siedemnaście lat temu nasza Parafia przeżywała ogromne święto: poświęcenie cerkwi. Było to wydarzenie w owym czasie niesamowite, bo na ziemi, gdzie kilka lat wcześniej rolnicy zasiewali zboże i rosły truskawki, wyrosła cerkiew. Przybyli biskupi, duchowieństwo i dostojni goście z innych parafii byli świadkami tego wielkiego cudu.
Jego Eminencja Bazyli, Metropolita Warszawski i całej Polski wydał w 1996 r. dekret, powołujący do życia Parafię Prawosławną w Boratyńcu Ruskim. Pomysł podziału Parafii Prawosławnej p.w. świętych Apostołów Piotra i Pawła w Siemiatyczach na kilka mniejszych nie był zasługą Metropolity Bazylego. To Bóg zasiał ziarna wiary w tej ziemi i to z Jego woli z tych ziaren wyrosło prawdziwe życie cerkiewne i parafialne w tym miejscu. Jego Eminencja Bazyli był tylko narzędziem w rękach Stwórcy.
Jakże celnie odczytał metropolita wolę Bożą, skoro cerkiew wybudowano i wyświęcono w dziesięć lat od powstania parafii. Spełnieniem woli Bożej było też naznaczenie na proboszcza ks. Andrzeja Opolskiego, który był już Metropolicie znany, ponieważ przez dwa lata był duchownym Katedry Metropolitalnej w Warszawie. Młody duchowny, wraz ze swoją Matuszką i dziećmi, odrobinę szalony i pełen energii rozpoczął posługę w nowopowstałej parafii. Trzeba było tu wiele zrobić. Zbudować cerkiew, dom parafialny, odprawiać nabożeństwa w świetlicy, założyć chór i razem z nimi śpiewać. Prowadzić zajęcia religii i chrzcić, grzebać zmarłych na nowym cmentarzu, załatwiać wszelkie pozwolenia i regulować sprawy urzędowe, jednocześnie budując cerkiew. Wysiłki ks. Andrzeja zostały nagrodzone, gdy poświęcono parafialną cerkiew p.w. św. Anny.
22 października 2023 r. obchodziliśmy bardzo uroczyście. Odsłużony został Akatyst przed ikoną Matki Bożej Iwierskiej, podczas którego poświęcono wodę. Następnie odprawiliśmy Boską Liturgię. Eucharystię przyjęło wielu wiernych, tak dzieci, jak i dorosłych.
Na koniec poszliśmy z procesją wokół cerkwi. Prowadził ją nasz gość, ks. Wiaczesław Domaracki z niedalekich Żerczyc.
Duchowny podziękował wszystkim obecnym za wspólną modlitwę w dniu tego wyjątkowego jubileuszu.
Ostatnim akordem mijającego święta była „ciasto i herbatka” w domu parafialnym. Jeszcze w cerkwi Matuszka Krystyna Opolska z całego serca prosiła obecnych o przyjście na skromny poczęstunek, który okazał się wystawnym przyjęciem, przygotowanym w całości przez Matuszki i wiernych. Sala zapełniła się gośćmi, którzy przy gorącym posiłku wspominali trudy budowy cerkwi i tych, którzy już odeszli z tego świata do Boga, a włożyli swoją pracę i ofiary pieniężne, by cerkiew w tym miejscu powstała. Sława Tiebie Boże!
Na koniec należy wspomnieć jeszcze, że kilka dni wcześniej, 17 października, ks. Andrzej i Matuszka Krystyna obchodzili swój prywatny jubileusz trzydziestolecia pożycia małżeńskiego. Niech dobry Bóg obdarzy ich zdrowiem, siłą i pogodą ducha. Niech wspólnie dźwigają swój małżeński Krzyż i dalej wspierają siebie nawzajem, aby nie tylko ich dzieci, ale także parafianie obserwując ich, naśladowali i utwierdzali swoje rodziny przykładem, płynącym ze strony swojego kapłana i jego Matuszki. Mnohaja Wam leta!
