Pięćdziesiątnica – Zesłanie Św. Ducha na Apostołów
Ew. wg św. Jana 7, 37-52; 8,12
Św. Jan Ewangelista przypomina dziś dzień Pięćdziesiątnicy, podczas którego Jezus przemawia do tłumów, a ludzie są zachwyceni Jego mową. Przekażą później faryzeuszom i kapłanom, że Nigdy jeszcze nikt tak nie mówił jak ten człowiek! Jednocześnie św. Jan przedstawia grę pozorów, z której i my – niestety – często korzystamy. Słuchacze w tłumie podzielili się między sobą: jedni mówili, że Jezus jest prorokiem, inni – że Chrystusem (czyli mówili o tym samym). Część z nich natomiast twierdziła, że nie może być Mesjaszem ktoś, kto wychodzi z Galilei, bo Pismo mówi, że Mesjasz urodzi się w Betlejem. My dzisiaj wiemy, że Chrystus urodził się w Betlejem, a po powrocie z Egiptu Józef z Marią zdecydowali się osiąść w Nazarecie, który leży na terytorium Galilei. O tym nie wszyscy wiedzieli, stąd pozornie mieli rację – nie może mądrze mówić ktoś, kto pochodzi z Galilei! Wiele razy nam zdarza się osądzać człowieka albo jakąś sprawę, a nie wiemy wszystkiego na ten temat. Należy uczyć się powstrzymać od takich zachowań, albo mocno je ograniczyć.
Chrystus nie zwracał na n ich uwagi, bo miał do przekazania prawdę, z którą został na ten świat posłany. Głosił: Jeśli ktoś pragnie, niech przyjdzie do mnie i niech pije! (…) Ja jestem światłością świata. Kto idzie w ślad za mną, nie będzie chodził w ciemności, lecz będzie miał światłość życia. Wielu wtedy uwierzyło w Chrystusa. Poszli za Nim, bo czuli, że Jego słowa nie są zwyczajne, lecz mają moc.
O wielkiej mocy słów Chrystusa przekonali się apostołowie w dzień Pięćdziesiątnicy. Nie można zapominać o jeszcze jednym, jakże ważnym aspekcie nauczania Zbawiciela. Oto wydarzenia ostatnich dni przed żydowską Paschą – Wielki Tydzień i Zmartwychwstanie oraz Wniebowstąpienie i Zesłanie Św. Ducha – zmieniły sens najważniejszych świąt narodu wybranego! Pascha stała się świętem świąt, a nie wspomnieniem wyjścia z niewoli egipskiej. Pięćdziesiątnica była u Żydów świętem plonów, a stała się początkiem Kościoła Chrystusowego! Jezus w swojej Boskiej Mądrości zmienił charakter tych świąt i powoli odeszły w zapomnienie. Garstka ludzi na świecie je świętuje (ok. 0,21 % ludności świata to wyznawcy judaizmu– dane z 2010r.), a ponad 1/3 mieszkańców globu (33,43% to chrześcijanie – dane z 2010r.) przyszło do Chrystusa, bo byli spragnieni prawdy i chcieli nasycić się prawdziwym Słowem Bożym.
Nie wszystkie konfesje chrześcijańskie prawidłowo pojmują święto Zesłania Św. Ducha na Apostołów. Ów dzień zapisał się w historii świata jako ten dzień, w którym uczniowie natychmiast przypomnieli sobie nauki Chrystusa, pojęli je w pełni i wyszli na ulice, odważnie nauczając o Zmartwychwstałym jako o Bogu. Aby móc pójść z tą nauką w świat, musieli mieć odpowiednie narzędzia. Otrzymali je tego właśnie dnia. Tym narzędziem był dar języków. Apostołowie mogli iść w dowolny zakątek świata i głosić wszystkim prawdę, bo dzięki temu darowi znali każdy język, który był im potrzebny. Stąd informacja w Dziejach Apostolskich, że tego dnia na ulicach Jerozolimy głoszono Ewangelię siedemnastu narodowościom w ich rodzimych językach, a Żydzi, słysząc nauczanie w obcych językach i nie rozumiejąc ich twierdzili, że Apostołowie upili się młodym winem i bełkoczą. Dar języków w tym czasie był darem niezbędnym. Mimo, że do X wieku cała Europa posługiwała się jęz. greckim (od czasów podbojów Aleksandra Wielkiego język ten był tak uniwersalnym, jak dziś jęz. angielski), w wielu miejscowościach używanie miejscowego języka ułatwiało głoszenie Ewangelii.
Dar języków nazywa się glosolalia. Współcześnie nie ma potrzeby prosić Boga o ten dar, bo Biblię przetłumaczono na ponad 2000 języków i narzeczy, istnieją w każdym kraju kościoły lokalne, używające zrozumiałych języków (wyjątkiem są misjonarze, którzy muszą uczyć się nowych języków). Natomiast niektóre odłamy chrześcijaństwa (np. zielonoświątkowcy) do dziś twierdzą, że Św. Duch na nowo udziela im za każdym razem podczas modlitwy tego daru, gdy podczas religijnego uniesienia wypowiadają niezrozumiałe nikomu dźwięki.
MODLITWY KOLENOPRIKŁONIENNYJE
W wieczór Pięćdziesiątnicy odprawia się wieczernię, nabożeństwo wielkich nieszporów Pięćdziesiątnicy najczęściej bezpośrednio po Świętej Liturgii, z długimi, pięknymi modlitwami, odmawianymi w postawie klęczącej.
Modlitwy te zawierają w sobie i inne nieodzowne dla naszej duszy treści, ze szczególną czcią wznosi się je stojąc na kolanach. Znaczące w tym wszystkim jest to, że modlitwy te czytane są pierwszy raz w takiej postawie, od kiedy cerkiew zakazała wiernym klękania na kolana od czasu świąt Wielkanocnych. Czytane one są w porywie pobożnej niecierpliwości, chęci doczekania się, aby znowu można było powrócić do najlepszej praktyki wznoszenia swych modlitw stojąc na kolanach.
Święty Bazyli Wielki pisze: „W każdym akcie zgięcia kolan i powstania dowodzimy, że przez grzech jesteśmy na ziemi, a dzięki miłosierdziu naszego Stwórcy zostaliśmy powołani do nieba”.
Podczas czytania modlitw klękamy na ziemię, a kapłan donośnie czyta modlitwy w ołtarza, zwrócony ku ludowi.
Modlitwy te są podzielone na 3 części.
Każda modlitwa składa się z dwóch, a trzecia zaś trzech modlitw, z których ostatnia jest po prostu modlitwą wieczorną, a tylko pierwsza według treści jest modlitwą o tematyce święta.
Należy tu również zwrócić szczególną uwagę do kogo zwrócone są modlitwy, które mieszczą w sobie całe misterium zbawienia.
Pierwsza czytana modlitwa jest zwrócona do Boga Ojca. Na pamiątkę święta Zesłania Świętego Ducha na Apostołów, w modlitwie tej prosimy Boga o wybaczenie naszych grzechów, darowanie łaski i przyjęcie nas do Królestwa Niebiańskiego.
Druga modlitwa poświęcona jest drugiej osobie Świętej Trójcy Synowi Bożemu. W niej prosimy Syna Bożego, ażeby On zesłał Ducha Świętego, który pokieruje nas na drogę życia moralnego. Uprasza się w niej również o dopełnienie naszych modlitw przez samego Boga, wybaczenia grzechów i pomocy od Niego.
Trzecia modlitwa, również poświęcona jest drugiej osobie Trójcy Świętej. Relacjonuje ona w szczegółach zstąpienie Chrystusa do Otchłani i Jego zwycięstwo nad śmiercią. Cerkiew modli się tu szczególnie żarliwie za zmarłych, zwracając się do Chrystusa.
Trzecia Hipostaza Trójcy Świętej pozostaje zasłonięta. Jak zgodnie podają Andronikow, Bułhakow i Nikolski, wszystko tu jest przez Ducha Świetego i w duchu, ale Trzecia Osoba umyka bezpośredniemu widzeniu (…) należy bezpośrednio do Królestwa.
Nabożeństwo wieczorne kończy się szczególnym „rozesłaniem” – otpustem: Chrystus, prawdziwy nasz Bóg, który zstąpił z ojcowskiego i Boskiego łona, wyniszczył samego siebie i z niebios zszedł na ziemię, przyjął w całości naszą naturę i przebóstwiwszy ją znowu na niebiosa wstąpił i zasiadł po prawicy Boga i Ojca, po czym Boskiego, Świętego, współistotnego i współsławionego i współwiecznego Ducha zesłał na swych świętych uczniów i apostołów, i tym ich oświecił, a przez nich cały świat, dla modlitw przeczystej, nieskalanej i świętej swojej Matki, świętych, sławnych, chwalebnych, głoszących Boga i noszących Ducha apostołów, wszystkich świętych, zmiłujcie się nad nami i zbawi nas, bo jest Dobrym i Przyjacielem człowieka.
Rozesłanie to jest odpowiednie do ekonomi naszego zbawienia. „Wylanie” Ducha Świętego ukazuje na dzieło naszego zbawienia, poczynając od tego jak Jezus Chrystus wyniszczył samego siebie, podczas przyjścia na ziemię, gdy przyjął w całości na siebie naszą naturę i przebóstwił ją. Poprzez swoje Wniebowstąpienie, gdy zasiadł po prawicy Boga i Ojca, po czym Boskiego, Świętego, współistotnego Ducha zesłał na swych świętych uczniów i apostołów oświęcił cały świat. Rozesłanie tego nabożeństwa to wielka gloryfikacja Ducha Świętego.
O g ł o s z e n i a p a r a f i a l n e :
23 czerwiec – (środa) godz. 18:00 – Akafist do św.Trójcy.
27 czerwiec – (niedziela) Święto IKONY MATKI BOŻEJ WYBAWIENIE Z POWODU NIESZCZĘŚĆ CIERPIĄCYCH
Izbawlienije ot bied striażduszczich
– godz. 9:00 – Akafist z poświęceniem leków, chleba, oleju, ziół
– godz. 10:00 św. Liturgia + procesja z Ikoną + święcenie wody.
UWAGA! Podczas św. Liturgii będą zanoszone modlitwy dziękczynne za uczniów i nauczycieli, którzy zakończyli rok szkolny.
30 czerwiec – (środa) godz. 18:00 – Akafist do Ikony Matki Bożej Iwierska.
Zwracamy się z prośbą o Wasze ofiary bez których nie jesteśmy w stanie materialnie funkcjonować. Jesteśmy w trudnym finansowo czasie, czasie pandemii, gdzie sami wiecie jaka jest frekwencja w Cerkwi. Ofiary można wpłacać na konto bankowe lub przynosić do Cerkwi:
- ogrzewanie cerkwi – 100 zł. od osoby,
- opłata na Stróża cerkiewnego – 100 zł rocznie,
- opłata za wywóz śmieci na cmentarzu parafialnym
– grobowiec 1 osobowy – 40 zł rocznie,
– grobowiec 2,3 osobowy – 50 zł rocznie
‼ Dziękujemy parafianom, którzy w dniu 16 czerwca, pod nadzorem Katarzyny Konstanciuk, zajęli się porządkowaniem roślinności wokół cerkwi.
